ทำไมคนทั่วไป ถึงไปไม่ถึงคำว่าสำเร็จ ?

ทำไมคนทั่วไป ถึงไปไม่ถึงคำว่าสำเร็จ ?
-------------------------------
คนที่บ่นว่าพยายามแล้วแต่ไม่สำเร็จ
ส่วนใหญ่ความพยายามนั้นยังไม่ถึงครึ่งของคนที่ทำสำเร็จเลยด้วยซ้ำ
คนที่ทำสำเร็จเขาทำมากกว่า แล้วเขาก็แทบจะไม่บ่นท้อเลย

คนที่ฝ่าฟันมาจนสำเร็จหรือสบายแล้วในระดับหนึ่ง คุณลองมองคนรอบข้างคุณดูแล้วกัน
พวกที่เขาอิจฉาคุณ พวกที่บอกว่าคุณสบายแต่เขาลำบาก พวกที่บ่นว่าทำอะไรไม่เคยสำเร็จเหมือนคุณ คุณโชคดีทำอะไรก็สำเร็จ
ตัวเขาทำเท่าไรก็ไม่เป็นไปตามหวัง ไม่เคยสมดังใจ ทำจนท้อไปหมดแล้ว
เมื่อคุณเอาพวกเขามาเปรียบเทียบกับตัวคุณเอง คุณจะพบว่าพวกเขายังทำไม่ถึงครึ่งของคุณเลยด้วยซ้ำ ไม่ใกล้เคียงเลยสักนิด
เอาอะไรมาพูดว่าคุณโชคดี เอาอะไรมาบอกว่าคุณสมหวัง ทำอะไรก็ง่ายไปหมด
ตอนประถม มัธยม ผลการเรียนเราดี เวลาอยู่บ้านเราชอบอ่านหนังสือก็อ่านจนพรุนหมดไม่รู้กี่รอบมันก็จำได้
เราไม่ใช่พวกเอาตำรามานั่งท่องในโรงเรียนอวดเพื่อนว่าฉันขยัน หลายคนบอกว่าเราโชคดีที่หัวไว ความจำดี
คนพูดนี่เขาคงไม่รู้ว่าเราอ่านหนังสือมากี่รอบแล้ว
ต่อให้เราบอกว่าเราอ่านหลายรอบนะ เขาก็จะปักใจเชื่อว่าเพราะเราหัวไว ความจำดี เขาพยายามแทบตายก็ไม่ได้เท่าเรา
ตอนเอ็นท์ เราเอ็นท์ติดคณะที่เลือกไว้ ส่วนเพื่อนที่ขยันเรียนมา ขยันจนเว่อร์ เอาหนังสือมานั่งอ่าน เดินไปอ่านไป เขาเอ็นท์ไม่ติด
เขาร้องไห้ เราไปปลอบ คำที่เขาพูดคือ เขาไม่ดี เขาโง่ ขนาดเราที่แทบไม่ทำอะไรยังเอ็นท์ติด ทำไมเขาพยายามเต็มที่แล้วแต่เอ็นท์ไม่ติด
สำหรับเรามันเป็นคำดูถูกนะ ไม่ใช่คำชม
เหมือนหาว่าเราขี้เกียจไม่ขยันแบบเขา แต่แค่หัวไวเลยสอบได้โดยไม่ต้องพยายามอะไรมากมาย

อีกหลายเรื่องในชีวิตนะที่เจอแบบนี้ คนที่คร่ำครวญส่วนมากก็แบบนี้ทั้งนั้นเลย
ตัวเองยังทำไม่ถึงครึ่งนึงของเราเลยด้วยซ้ำ ดันบอกว่าทำมากกว่าเรา พยายามมากกว่าเราแต่ทำไม่สำเร็จ